نهج البلاغه خوانی - 371
خطبه 78 :
(از دعاهاى آن حضرت است).
نیایش امام:
خدایا از من در گذر آنچه را از من بدان داناترى،(1) و اگر بار دیگر به آن باز گردم تو نیز به بخشایش باز گرد.
خدایا، آنچه از اعمال نیکو که تصمیم گرفتم و انجام ندادم ببخشاى.
خدایا، ببخشاى آنچه را که با زبان به تو نزدیک شدم ولى با قلب آن را ترک کردم.
خدایا، ببخشاى نگاه هاى اشارت آمیز، و سخنان بى فایده، و خواسته هاى بى مورد دل، و لغزش هاى زبان.
____________________________
(1). امام على علیه السّلام معصوم است، امّا آنچه را که در دعاها بیان مى دارد، یا جهت تعلیم «چگونه سخن گفتن» با خداست و یا خارج از محدوده گناهانى است که براى انسانهاى عادّى مطرح مى باشد، امام از آنچه که بین خود و خداى خود روا نمى دارد طلب بخشش مى فرماید. که با مطالعه موارد یاد شده، در دعا این حقیقت روشن مى شود. مانند میزبانى که همه تلاشها را مى کند، و همه غذاها را براى مهمان مى آورد، باز هم پیاپى از مهمان عزیز عذر خواهى مى کند.
https://www.namasha.com/v/ZQuwdmWf
https://www.namasha.com/v/xjVd9fIP
نظرات