حکمت 191 : همانا انسان در دنیا تخته نشان تیرهاى مرگ، و ثروتى است دستخوش تاراج مصیبت ها: با هر جرعه نوشیدنى، گلو رفتنى، و در هر لقمه اى، گلوگیر شدنى است، و بنده نعمتى به دست نیاورد جز آن که نعمتى از دست بدهد، و روزى به عمرش افزوده نمى گردد جز با کم شدن روزى دیگر پس ما یاران مرگیم، و جان هاى ما هدف نابودى ها، پس چگونه به ماندن جاودانه امیدوار باشیم. در حالى که گذشت شب و روز بنایى را بالا نبرده جز آن که آن را ویران کرده، و به اطراف پراکند.

حکمت 192 : اى فرزند آدم، آنچه را که بیش از نیاز خود فراهم کنى، براى دیگران اندوخته اى.

حکمت 193 : دل ها را روى آوردن و پشت کردنى است، پس دل ها را آنگاه به کار وادارید که خواهشى دارند و روى آوردنى، زیرا اگر دل را به اجبار به کارى وادارى کور مى گردد.

https://www.namasha.com/v/plBkXXpU
https://www.namasha.com/v/MkJRBvLX