می گویند آدمها یکبار عاشق می شوند...
یکبار عشق در نگاه اول را تجربه می کنند، باقی همه بهانه ی تکراره این حسه،درست می گویند..
آخه حس مقدسیه، بارها اتفاق نمی افتد... بخاطر تقدسّش، و پاکی اش، و اصالتش فقط یکبار اتفاق می افتد..
سال نو با عشق آغاز شد. با عشقی روزافزون... آنقدر این چند ماه لبخند خدا را به چشم ِ دل حس کردم که....
خداوند به زیباترین شکل ممکن برایم رقم زد...
برایمان....
تدوین کم کم رشد کرد. با سختی هایش... با اشک هایش، با بلوغی که در دلش داشت...
امروز قراره نظاره گر لبخند خدا باشید. این تدوین برای من به مثابه ی چنین حس عظیمی ست... دوسش دارم تا ابد...
۱۷ خط زمان و ۲۵ ساعت پیمایش، حاصل تدوینی ست که امروز تقدیم نگاهتان می شود.. از ابتدا اینچنین نبود. یک ایرانی باید پایان گره را کور بزند تا کار کامل نباشد..!!!!! گیرنده ها روشن است... با بغل بغل عشق به درخشش نوری که در قلب می تابد.. نور امید...
تدوین امروز یک هدیه است، یک هدیه برای قلبی که زندگی را هدیه داد...
«چه گذشته باشد، چه الان، تا ابد عاشقتم»
دختر بهار
۴ خرداد ۱۴۰۳