مقاومت اسلامی فلسطینی را می‌توان در زمره ریشه‌دارترین جریان‌های مقاومت تاریخ جهان دانست. جریانی که در طول بیش از نیم قرن فراز و نشیب‌های بسیاری را پشت سر گذاشته و کتاب قطوری از رشادت‌ها، قهرمانی‌ها، فداکاری‌ها، مظلومیت‌ها و تجارب گران‌سنگ را پیش روی جهانیان قرارداده است. - کار خود را در غربت و مظلومیت، با سنگ آغاز کردند و امروز به جایی رسیده‌اند که ارتش مدعی شکست ناپذیری را علی‌رغم برخورداری از پیشرفته‌ترین فناوری‌های نظامی و اطلاعاتی و پشتیبانی تام و تمام دنیای غرب، به استیصال کشانده و مفتضح کرده‌اند.
یکی از رموز اصلی ماندگاری و سرزندگی این جریان، رهبران آن هستند. رهبرانی که پا به پای رزمندگان و مردم مقاوم و مظلوم فلسطین، در این راه پیش آمده و از دادن هزینه ابا نداشته‌اند. رهبری و فرماندهی در این مسیر، نه تنها راهی برای کسب قدرت و اعتبار و امن و آسایش نیست بلکه انتخابی آگاهانه و مسئولانه است که انتهایی سرخ و البته سرافرازانه دارد. همان راهی که مردان بزرگی همچون شیخ احمد یاسین، عبدالعزیز رنتیسی، فتحی شقاقی، صلاح شحاده، محمود المبحوح، سمیر قنطار، صالح العاروری و دیگران پیمودند و نامشان در دفتر مجاهدان راه آزادی قدس شریف جاودانه شد.
وقتی رئیس دفتر سیاسی حماس و دبیرکل جهاداسلامی کنار هم نشستند تا از مقاومت فلسطینی و طوفان الاقصی برایمان بگویند، گمان نمی‌کردیم این آخرین دیدار با مجاهد بزرگ، اسماعیل هنیه باشد. مردی که بیش از شصت تَن از اعضای خانواده‌اش را در راه آزادی فلسطین از دست داده و همچنان چون کوه محکم و استوار بود و در نهایت نام او نیز در دفتر سرخ شهادت به ثبت رسید. فقدان او بی شک اندوهی بزرگ و عمیق برجای گذاشته است اما پیروزی‌های بزرگ، هزینه‌های سنگین نیز به همراه دارد.