بازار ابزار جاسوسی به شدت در حال رشد است. چنانچه قانون مشخصی بر این بازار و ابزار نظارتی وجود نداشته باشد، هیچ کس در امان نخواهد بود. شاید قربانی بعدی من و شما باشیم...
------------------------------------
صدها هزار نفر کشته و میلیون‌ها نفر آواره شدند.
پلیس مخفی سوریه در نظارت بر شبکه های اجتماعی پیشرفت های خیلی خوبی کرده است.
نبرد در هر دو جبهه مجازی درحال انجام است.
هکرهایی که با حکومت سوریه در ارتباط هستند، مخالفان را مورد هدف قرار می دهند.
محتوای ویدیویی مهمترین نوع محتوایی بود که از سوریه بیرون می آمد.
گاهی اوقات عواقب آن مرگ بار است.
او یک هکر حرفه‌ای بود.
من حدس میزنم که او یک رتبه بالایی در داعش داشته است.
آیا سوریه نمونه‌ای برای پی بردن به نحوه جنگ در آینده است؟
- جنگ سایبری
به عنوان خبرنگار امنیت ملی، جنگ سوریه را از ابتدا دنبال کردم. در سال ۲۰۱۱ یک جنبش عمومی دموکراتیک در سراسر خاورمیانه ظهور کرد. این جنبش در بخش‌هایی، توسط شبکه های اجتماعی حمایت شد و به عنوان بهار عربی شناخته شد. با این وجود سوریه متفاوت بود. با فرمان بشار اسد، شهروندان تحت نظارت پلیس مخفی قرار گرفتند و دسترسی به اینترنت بسیار محدود شد. در میان اعتراضات در کشورهای منطقه، حکومت اسد با بازگرداندن دسترسی به فیس بوک و یوتیوب اشتباه بزرگی را مرتکب شد. تقریباً در مدت یک شب تظاهرات به سراسر کشور گسترش پیدا کرد. من باید با کسی که در تظاهرات های اولیه در خیابان ها بوده صحبت می کردم.
سه هفته بعد از اینکه من به آنجا رفتم، تظاهرات خیابانی شروع شد و به سرعت چیزهای دیگری که ما داشتیم انجام میدادیم را تحت الشعاع قرار داد.
رابرت فورد، آخرین سفیر ایالات متحده بود که در سوریه خدمت می کرد. پس وقتی اینترنت را آزاد کرد، این کار را به دلایل خیرخواهانه انجام نداد. باید یک جنبه نظارتی هم وجود داشته باشد.
وقتی که انقلاب در سوریه شروع شد، در ابتدا فکر نمیکنم پلیس و نیروهای امنیتی مخفی واقعاً می فهمیدند که شبکه های اجتماعی چی هستند. من یک بار با یک معترض ملاقات کردم که در حومه دمشق بازداشت شده بود. وقتی که آن را به پایگاه پلیس مخفی برده بودند، کوله پشتی او را در جلوی خودش جستجو کرده بودند و در حالی که همه چیزش را از کوله اش بیرون می ریختند. می ‌پرسیدند فیسبوک کجاست؟ انگار فیس بوک یک کتاب است یا یک کاغذ! در اوایل وضعیت به این شکل بود...