آرزویش خنده های او بود...
افسوس دیر فهمید....آرزوی او در لبخند کسی دیگر است...
میرود...نه چون نمیخواهد بماند...چون او نخواست که بماند... .
افسوس که تمام تلاش هایش برای او بود... او که از همه چیز بی خبر بود...اما انگار سرنوشت برای او نبود... .
.
.
.
.
.
این اولین میکسی هست که خودم ساختم امیدوارم از این میکس خوشتون بیاد... (تقدیم به نگاه های گرم و مهربونتون).
1402/6/20