.
دست‌هایی که در تاریخ عکاسی جا ماندند...
.
امسال، سالی بود که شاید عکس‌ها بیش از هر سال دیگری پیام‌رسان تلخی بودند. شاید امسال بیش از هر سال دیگری «عکس» با اشک عجین بود. دیدن عکس‌ها، یادآوری خاطرات مصور و در نهایت این تصاویر اندوه‌بار به هم پیوسته که بی‌شمار از میان ذهن می‌گذرد و دوباره عکس، عکس، عکس...
شاید اگر «عکس» روزی برای ما سخن بگوید، بلند فریاد بزند که «بس» است. خاموش می‌شوم تا دیگر شاهد نباشم. شاید در این روزگار «عکس»، مرگ خودش را فرا بخواند.
سالی که گذشت، در اندوه کم نگذاشت و به اشک مهلت تعلل نداد.
امسال خاموش بود. نه آغوش بود و نه دست‌هایی که بر پشت هر تنِ خسته‌ای، جان می‌دهد. امسال سیصد و شصت و پنج روز که نه، یک قرن بود. پایان یک عمر ناخوشی نبود و این بزرگترین ملال این روزهاست. امسال دور بود و دوری برایش آسان بود که کاش این بی‌مروت می‌دانست که ما به جرعه‌ی لبی ناهنگام یا به اندک دستی بی‌سروسامان محتاجیم. برای مرد، مرگ کمترین است و برای او دشوار بود این حقیقت نهفته در هر تنی که مرگ آسان‌ترین کارهاست و بگذار که ما دوباره بی‌ترس، بی‌دلهره‌ی حضور، .... آخ که دوباره گرمای پراحساس دستانش، بی‌قطره‌ی اشکی برایم چگونه دلتنگی است که من در اندوه پرتلاطم امسال جان دادم.
امسال هر عکسِ دستی متفاوت است با تمام دست‌هایی که در تاریخ عکاسی جا ماندند. امسال لمس نمی‌کند هر دست، دستی را که فقط نگاه می‌کند به سان آن نظاره‌گر بی‌انتها که کاش یکبار دیگر بنویسد برای ما که نه، نوشتن نمی‌خواهد، خسته شدیم از این همه حرف‌ و حالا حتی نمی‌توانیم به خستگی امسال نگاه کنیم که حالا حتی مرور امسال هم برایمان دشوار است که کاش وقتی جست‌وجو کردیم 1399، بنویسد، بگذر و بگذار که بگذرد...
.
موسیقی : Light Of Seven از رامین جوادی
تدوین : امیرحسین حسن پور
عکس‌ها :
vivian maier\ alfred stieglitz\ uta barth\ august sander\ berenice abbott\ drothea lange\ david goldblatt\ jane ingram\ russell lee\ edouard boubat\ nicholas nixon\ elliott erwitt\ john coplans \ ralph gibson\ eileen cowin
https://shootshot.com/
https://t.me/shootshot
https://www.instagram.com/shootshot_com/