گیرم که در قمار محبت ضرر کنم
باید که از شکست نترسم، خطر کنم

دیدارِ آخر است، کمی بیشتر بمان
می‌خواستم که دردِدلی مختصر کنم

فرزند آدمم که زِ سیبی گذر نکرد
پس من چگونه از لبِ سرخت حذر کنم؟

از من عبور کردی و حالا تمامِ عمر
باید کنارِ خاطره‌های تو سر کنم

هر جایِ شهر یادِ تو را زنده می‌کند
راهی نمانده! باید از اینجا سفر کنم

...خداحافظ پسرم..