نمایشگاه پژوهشی درباره کشتی های بادبانی جنوب
احمد علی کارگران
خانه جری پولاک
جزیره هرموز

این شناورها اسامی خاص خود را داشته اند تعدادی از آنها عبارتند از : شاحوُف، زارُوگه ، بَدِن ، سَمبوُک ، شُوعی ، بَتیل ، بَغله ، بوُم ، جالبُوت ، دَنگی ، غَنجَه ، سَمّاچ ، هُوری ، شاشَک ، مَنشوُوه ، تَشاله ،سَمعه ، کُوتی ، بقّاره ، ناکُو .
این نمایشگاه سعی دارد تعدادی از این جهاز ها را از نظر شکل زیباشناسانه و تفکیک فرمی آنها مد نظر قرار دهد . این اشکال متمایز و زیبا در ریخت شناسی و تمایز هر کدام از جهاز ها شناسه شناخت شان از دیگری است به طور مثال درطراحی فرم "جالبوت" تیغه جلو یا ساطور آن به صورت عمود طراحی و ساخته می شود حال آنکه در فرم ساطور" بوم" منحنی کشیده و زیبایی با زاویه ی خمیده امواج را می شکافند. "بتیل" اما ساطوری با نوک گرد ، دوار و زیبا دارد ." بغله" در انتهای خود اتاقی دارد که به جهت سفر های طولانی ، ناخدا و خانواده در آن ساکن بوده اند این اتاق ها در منحنی زیبای انتهای جهاز قراردارند که همواره نقوشی زیبا بر آن منبت بوده است . ساطور "سمبوک" فرمی خاص و چشم نواز دارد و بسته به نوع سفر و منطقه ساخت آن ، شکل و اندازه اش متفاوت است .