در همدان، شاعر بزرگ فارسی زبان معروف به باباطاهر عریان در آرامگاهی بی‌ غل و غش آرمیده است. آرامگاه بابا طاهر، جلوه‌‌ای تمام عیار از سبک معماری ایرانی است که بر تپه‌ای بلند قرار دارد. این شاعر بلندمرتبه یک شخصیت عرفانی در قرن پنجم بود که به دلیل بی‌ریا و خاکی بودن به او لقب بابا را داده بودند. آرامگاه معنوی او نیز مانند اشعار پرمفهوم او، دارای نمادهایی شاعرانه و عارفانه است و در شهر همدان قرار دارد. این آرامگاه به دلیل معماری ایرانی متشکل از مصالحی مانند خشت و فیروزه، در سال ۱۳۷۶ در فهرست آثار ملی ایران، ثبت شد.