خیلی ساده...
دوست دارم :)
منتظرت میمونم تا برگردی...
چه چند ساعت...
چه چند روز...
پر انرژی مثل همیشه :)


می خــروشــد دریــا.

هیــچـکس نــیـست بـه سـاحـل پـیدا.

لـکـه ای نـیـست بـه دریـا تـاریـک

کــه شــود قــایـــق

اگــر آیــد نــزدیــک.

مــانــده بــر لـــب ســاحــل

قــایــقــی ریــخــتــه شـب بــر ســر او،

پــیــکـرش را ز رهـی نـا روشـن

بــرده در تــلخـی ادراک فــرو.

هیـچـکس نــیـست کـه آیـد از راه

و بـه آب افــکـندش.

و دیــر وقــت کـه هـر کــوهــه آب

حــرف بـا گــوش نــهان می زنـــدش،

مــوجــی آشـفـتـه فــرا می رسـد از راه کـــه گـــویــد بــا مـــا

قــصــه یــک شــب طـــوفـــانـــی را.

رفــتــه بـــود آن شـــب مـــاهــی گـــیر

تــا بــگــیــرد از آب

آنــچــه پــیــونــدی داشـــت.

بــا خـیــالــی در خــواب.

صــبـح آن شــب، کـه بـه دریــا مــوجــی

تــن نـمــی کــوفــت بــه مــوجــی دیــگر،

چــشــم مــاهــی گــیــران دیـــد

قـــایــقــی را بــه ره آب کــه داشــت

بــر لــب از حــادثــه تــلــخ شــب پــیــش خــبر.

پــس کــشانــدنــد ســوی ســاحــل خــواب آلــودش

بـــه هــمان جـــای کــه هـــست

درهــمیــن لــحـظه غــمــناک بــجا

و بــه نــزدیــکی او

می خــروشــد دریــا

وز ره دور فــرا مــی رســد آن مــوج کــه می گــویــد بــاز

از شــب طــوفــانــی

داستـانــی نــه دراز.


همش تموم میشه... خیلی زود.