بار الها شوخی ات پنداشتیم
چشم شوخت را به شوخی داشتیم
حالیا از قهر و خون چشم تو
دست از هستی خود برداشتیم
توبه از این ظلمت کردار خود
هر چه برداشتیم جا بگذاشتیم
هیچ بودیم و به هیچ آخر شدیم
تخم پوچی های خود را کاشتیم
خرمن خاک آمدیم در نزد تو
چون هوا کاشتیم خاک انباشتیم
بار الها یک نظر بر خاک کن
شعر قبر خویشتن بنگاشتیم
پائیز 1375
منبع: سایت استاد علی اکبر خانجانی،غزل عشق،مجموعه اشعار
www.khanjany.org