مناظره مهدی نصیری و بیژن عبدالکریمی - بخش اول | انقلاب یا اصلاح؟
بیژن عبدالکریمی، فیلسوف ایرانی و دانشیار گروه فلسفه دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، در سال ۱۳۴۲ به دنیا آمد. او دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را به ترتیب در سالهای ۱۳۶۷ و ۱۳۷۳ از دانشگاه تهران به پایان رساند و در سال ۱۳۸۰ مدرک دکتری فلسفه را از دانشگاه مسلمان علیگر هندوستان دریافت کرد.
در تاریخ ۱۳ شهریور ۱۴۰۰، بیژن عبدالکریمی حکم اخراج از دانشگاه را به دلیل "دفاع از نظام سلطنتی پهلوی" دریافت کرد. در این حکم، دلیل اخراج او به عنوان "فاقد صلاحیت جهت عضویت در هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی" ذکر شده است. پس از انتشار این خبر، محمدمهدی طهرانچی، رئیس دانشگاه آزاد، در نامهای خواستار بررسی مجدد پروندهٔ عبدالکریمی شد و حکم اخراج او فعلاً تعلیق شد.
مهدی نصیری (متولد ۱۳۴۲) روزنامهنگار و نویسندهای ایرانی است. او پیشتر بهعنوان سردبیر و مدیر مسئول در هفتهنامه صبح و روزنامه کیهان فعالیت میکرد. نصیری به همراه یوسفعلی میرشکاک از پیشگامان خط مشی تندرو در کیهان بودند که بعدها حسین شریعتمداری آن را دنبال کرد. این رویکرد در نشریه صبح نیز ادامه یافت. از اوایل دهه ۱۳۹۰ خورشیدی، مهدی نصیری شروع به بیان نظرات انتقادی نسبت به ولایت فقیه کرده است.
در اواخر دهه ۱۳۹۰، مهدی نصیری رویکرد انتقادیتری نسبت به حکومت ایران پیدا کرد. او اظهار داشت که کشتار آبان ۹۸ تأثیر عمیقی بر او گذاشت و انتخابات مهندسیشده سال ۱۴۰۰ او را از جمهوری اسلامی دورتر کرد. نصیری این تحول فکری خود را «عصر حیرت» نامیده و در سال ۱۳۹۹ کتابی با همین عنوان منتشر کرد. در این کتاب او تاکید میکند که بدون حضور امام دوازدهم شیعیان، امکان برپایی حکومت اسلامی تا حد زیادی فراهم نیست و هیچکس نمیتواند ادعای نمایندگی حقیقت مطلق را داشته باشد یا عقیده خود را تحمیل کند. در اردیبهشت ۱۴۰۳، نصیری طرح گفتوگویی را برای نزدیکی جمهوریخواهان و مشروطهخواهان و گذار مسالمتآمیز از حکومت ایران ارائه کرد.
نظرات