تمام حضار، لطفا فکر کنید به بزرگترین هدف شخصیتون به طوری واقعی؛ چند لحظه زمان نیاز داره. باید انجامش بدید تا متوجه بشید. به خودتون زمان بدهید و به بزرگترین هدف زندگیتون فکر کنید، باشه؟ تصویر کنید که الان باید تصمیم بگیرید که باید این کار رو انجام بدهید. تصویر کنید که شما کسی را ملاقات می کنید و هدف خود را به او می گویید. تصویر کنید که این فرد شما را تشویق و تمجید می کند به خاطر تصور بزرگی که دارید آیا حس خوبی به شما نمی دهد که آن را بلند بلند اعلام کنید؟ آیا احساس نمی کنید که به هدفتون در حال نزدیکتر شدن هستید که در حال حاضر مثل قسمتی از شخصیت شما می شود؟

بسیارخوب، خبر بد این است که : شما باید دهنتون رو ببندید. به خاط آن حس خوبی که به شما دست می دهد. بعد از آن حس خوب، شما کمتر انگیزه انجام آن هدف را دارید تست های تکرارپذیر روانشناسی این نظریه رو تایید کرده وقتی که شما هدفتون رو به کسی اعلام می کنید کمتر آن هدف به ثمر می نشیند. هر زمانی که شما یک هدفی رو دارید، چندین مرحله و کارهای مختلف نیاز داره تا انجام بشه. به منظور اینکه به ثمره انجام برسه به واقع؛ شما تا زمانی که آن کار و هدف انجام نشود نباید راضی شوید. اما زمانی که هدفتون رو به کسانی بگویید وآنها آن هدف رو تشویق کنند، به عقیده روانشناسان پدیده‌ای به نام وجود اجتماعی شکل می‌گیره. این فکر نوعی ترفند برای ذهن می شود که احساس می کنه آن هدف انجام شده است. و به خاط آن رضایت ظاهری که شما کسب می کنید، کمتر انگیزه انجام دادن میزان کار لازم را دارید. این فرایند در مقابل تجربیات و تفکرات معمول قرار می گیره که باید هدف هایمان رو به دوستانمان بگوییم. درسته؟ پس تفکر معمول به ما میگه که این کار رو بکنیم.

بگذارید به دلایل علمی آن نگاه کنیم. در سال 1926؛ کورت لوین، موسس روانشانسی اجتماعی این حالت را فرایند جانشینی نامید. در 1933، ورا ماهلر به این مهم دست یافت که وقتی که شما بوسیله کسی تصدیق می شوید، در ذهن شما معنای واقعیت را پیدا می‌کند. 1982، پیتر گولویزر یک کتاب در این مورد نوشته. و در سال 2009 اون یک سری تست های جدید انجام داه که آنها رو منتشر ساخته.
ادامه........