اصلا شهر باید طوری طراحی شده باشد که بتواند از پس بحرانهای طبیعی و غیرطبیعی مانند سیل و جنگ بر بیاید. خلاصه که محیط زندگی ما باید همه جوره برای این گونه اتفاق ها آماده باشد. ولی در نگاه اول قبل از بروز هر حادثه ای این پیش بینی های اساسی شاید خیلی مهم به نظر نیاید.
مهندس مهدی چمران
رئیس شورای شهر تهران
- در استانداردهای ساختمان سازی کشورهایی مانند سوئیس، پناهگاه حتماً در هر خانه ای داشته باشند، حتی پناهگاه در جاهای خاصی، پناهگاه‌های ضد تشعشعات هسته‌ای باید داشته باشد، که بتوانند یک هفته در آنجا بمانند تا بعداً به کمک آنها بیایند. ولی ما آنها را که نداریم هیچ، در آن اولیه های آنها هم به خوبی رعایت نمی کنیم.
شما فقط کافیست یک بار در بازار راه بروید و به این سراها و تیمچه ها سر بزنید و انبوهی از سیم های برق را ببینید که، لابلای تمام این مغازه ها و کالاها دارد می چرخد و یک جرقه خیلی خیلی ساده ممکن است که یک فجایع بزرگ به وجود بیاورد، از این نوع بی‌توجهی‌ها به مقوله ایمنی در موجودیت شهر هم، نمونه های بسیاری داریم که متأسفانه فاجعه پلاسکو یکی از حوادثی بود که یک مقداری توجه ها را جلب کرد؛ ولی هنوز که هنوزه ما با پلاسکوهای فراوانی در شهر تهران روبرو هستیم.
این همه آسمان خراش، چند میلیون خودرو با کیلومترها بزرگراه و کوچه و خیابان نیاز به برنامه‌ریزی برای مقابله با بحران دارند. پس قوانین و استانداردهای زیادی برای توسعه و نوسازی بافت شهری وجود دارد، که هر چه زمان می گذرد شهرها را به این نقطه مطلوب نزدیک تر کند، تا زمان وقوع حادثه کمترین تلفات جانی و مالی اتفاق بیفتد، یا با یکسری پیشگیری ها اصلا حادثه ای پیش نیاید، پس باید ببینیم در عمل چقدر به این استانداردهای قانونی توجه شده.
ما اول برای یک شهر طرح جامع تهیه می کنیم و بعد به دنبال آن برای آن یک طرح اجرایی تحت عنوان طرح تفصیلی تعیین می‌کنیم و بعد مدیریت شهری بر اساس آن طرح تفصیلی شروع به صدور پروانه ساختمانی برای متقاضیان و ساخت و ساز میکند؛ حالا جدا از این که خود سازنده ها، خود مالکین هم در تلاش هستند که به هر نحو برای افزایش آن میزان مبادله به دنبال نقض قوانین باشند، مدیریت شهری هم در کنار این موضوع به دنبال دور زدن قوانین است و تمام این قوانین و اسناد و قواعد و مقررات را طی مراحلی به استناد کمیسیون هایی تحت عنوان کمیسیون ماده ۱۰۰ و یا مراجع دیگری نقض می کند...