www.PooyaCom.ir
در حدود زمانی که اسرائیلی‌ها روز استقلال را جشن می‌گیرند، فلسطینی‌ها «نکبه» یا «فاجعه» را گرامی می‌دارند. نکبه مجموعه ای از رویدادها بود که در حوالی سال 1948 متمرکز شد و صدها هزار فلسطینی را از سرزمین خود بیرون راند و هزاران نفر را کشت. نکبه آغاز داستان نیست، اما بخش مهمی از تاریخ فلسطین و ریشه پیدایش اسرائیل است.
قبل از نکبه، فلسطین جمعیتی پر رونق - که عمدتاً از اعراب تشکیل می شد - داشت که قرن ها در این سرزمین زندگی و کار کرده بودند. اما با تأسیس صهیونیسم، سال‌ها مداخله بریتانیا، و تعهد بریتانیا برای کمک به ایجاد یک کشور یهودی در فلسطین، اوضاع به شدت تغییر کرد. در سال 1947، با افزایش تنش بین شهرک نشینان یهودی و اعراب فلسطینی - انگلیسی ها فلسطین را ترک کردند و سازمان ملل متحد با طرحی برای تقسیم زمین به دو کشور وارد عمل شد. آنچه پس از آن به‌عنوان پلان دالت شناخته می‌شد: عملیات‌های گروه‌های شبه‌نظامی اسرائیلی که با خشونت فلسطینی‌ها را ریشه کن کردند. تخمین زده می شود که 15000 فلسطینی کشته شدند، بیش از 500 روستا تخریب شد و حدود 750000 فلسطینی آواره شدند.
اکثر کسانی که از خانه های خود رانده شدند نتوانستند به فلسطین تاریخی بازگردند. و امروز، میلیون ها نفر از فرزندان آنها در اردوگاه های پناهندگان در غزه، کرانه باختری و کشورهای اطراف زندگی می کنند. تاریخ نکبه عمداً در روایات غربی پیرامون پیدایش اسرائیل نادیده گرفته شده و اغلب نادیده گرفته شده است. در این قسمت از فصل گمشده، چگونگی وقوع نکبه و چگونگی تعریف آینده فلسطین را توضیح می دهیم.
برای نقشه‌هایمان، ما به شدت به این سازمان‌ها متکی بودیم: انجمن آکادمیک فلسطین برای مطالعه امور بین‌الملل، مؤسسه درک خاورمیانه، یاد فلسطین و زوکروت.