Poem by Houshang Ebtehaj
Songwriting & Additional Lyrics by Ali Azimi
Music by Ali Azimi & The Need
Directed by Arash Ashtiani
Produced by Negin Karbassian and Ali Azimi

Graphics: Navid Ghaem Maghami
Additional Musicians: Habib Meftah Boushehri (Percussions)
Backing Vocals: Ali Bros, Parham Bahadoran, Shohreh Khaatoon, and Sara Amini
Additional Camera: Amir G'nia, Mostafa Heravi and Shahram Azimi

Featuring: Esmaeil Khoie, Hossein Alizadeh, Reza Deghati, Reza Ghasemi, Shahrokh Moshkin Ghalam, Sima Bina, Pouri Banai, Mohsen Namjoo, Parviz Sayad, Darya Darvar, Habib Meftah Booshehri, Shohre Aghdashloo, Rana Farhan, Mamak Khadem, Faramarz Aslani and Houshang Ebtehaj,
ترانه :

استاد ابتهاج: چه فکر می کنی؟ / که بادبان شکسته زورق به گل نشسته ایست زندگی؟ / در این خراب ریخته که رنگ عافیت از او گریخته / به بن رسیده راه بسته ایست زندگی / هوا بد است تو با کدام باد میروی؟ / چه ابر تیره ای گرفته سینه تو را؟ / که با هزار سال بارش شبانه روز هم دل تو وا نمی شود / علی عظیمی: گذر ز ناهموار این راه سر به نا کجای پر پیچ و خم / شب است و با هم در این گردباد همسفریم با هم / ما شاهکار خلقتیم / شاکیان ظلمتیم / در بندیم و آزاد از هفت دولتیم / با ذهن های سنتی در انتظار نعمتیم / تشنه حقیقت و خسته از نصیحتیم / چون برای ما رو تخته سیاه مرز خیر و شر کشیدن / شاخه های دلخوشی چو سر کشید سر بریدن / تلخ تلخ کام ها که جام زهر و سر کشیدن / اهل تزویر و همه آبکشان جا نمازیم / همه محتاج دعا از راه راست بی نیازیم / شاید تقدیر ماست این شام تار و دوره کردن / اما تقصیره باز اشتباه و توبه کردن / سر سپردن / به حال دیروز غبطه خوردن / باید زندگی کرد قبل مردن
استاد ابتهاج: جهان چو آبگینه شکسته ایست که سرو راست هم در او شکسته می نمایدت / چنان نشسته کوه در کمین دره های این غروب تنگ که راه بسته، راه بسته می نمایدت / زمان بیکرانه را تو با شمار گام عمر ما مسنج / به پای او دمیست این درنگ درد و رنج / بسان رود که در نشیب دره سر به سنگ میزند رونده باش / امید هیچ معجزی ز مرده نیست / زنده باش