آدم های کمی هستند که می‌دانند،
تنهاییِ یک نفر حرمت دارد.
همین طور بی هوا سرشان را پایین نمی‌اندازند
و بپرند وسط تنهایی آن فرد..!
چون خوب می‌دانند که اگر آمدند،
باید بمانند؛ تا آخرش باید بمانند؛
آنقدر که دیگر تنهایی وجود نداشته باشد.
و گرنه مسافرها همیشه موقع خداحافظی،
تنهایی را هزار برابر می‌کنند...

مکالمه‌ی غیرحضوری - علیرضا اسفندیاری