سفید
رنگ خاطرم بود
پـر کشید
زردم سبـز بود
آبیم آبـی تر بود
معذرت نخواه ازم
تو طعم لبخند و از من گرفتی
دیگه رنگی نمونده
جز قرمز
شانس نی چون تاس نی بینهایت باطری
کج نمیره لاستیک تا لق نزنه شاسی
آره زدی ولی جاش نیست
باز زدی باز جاش نیست
حالا من میزنم بیا بخور تلخه چاشنی نه
آرزو ندارم این صحنه رو ببینم
که باغچه تو زیر و رو کنم و گلاتو بچینم
نوبت من رسید ولی نمیتونم بشینم
تا سفید بیاد پایین جاش بره بالا
قرمز

من یه محصولم از کارایی که تو میکردی مخصوصا
آتیشی بود هر روزم خوب یادمه هنوزم
پاره کردی روح و ولی انتظارم نخ سوزن
پوست و کردم عایق تا تو آتیش تو نسوزم
میگی اون روز کی میاد تا عوض بشیم جفتمون
خاطره شه رد شیم ازش جا بذاریم پشتمون
هه اون روز راه دوریه
هـه اون روز راه دوریه
اون روز راه دوریه
سفید میاد پایین جاش
سفید میاد پایین جاش
سفید میاد پایین جاش
اون روز راه دوریه
اون روز راه دوریه تا سفید بیاد پایین جاش بره بالا
قرمز
دیگه معذرت نخواه تو طعم لبخندو از من گرفتی
گرفتی
اسم تو فعلا روشه اسم من رو پوستشه
قدر استعدادادتو بدون قراره زوزه شه
فشنگام پوکه شه خارج از لوله شه
نمیتونم وایسم تا اون روز بشه
بد کسی و نمیخوام آدم پستی نیستم
ولی تو دست گذاشتی صاف رو هست و نیستم
روز شبه بی من حالش بده بی من
میام پس میگیرمو آغاز فصلی دیگر
که تو این فصل نو.نمیذارم غرق شی
میام میگیرم دست تو
چشاتو میبینم پاک میکنم اشک تو
غمو غصه هاتو جمع کن بعد برو