چرا نمیشود سهراب محمدی را مسخره کرد؟
سهراب محمدی اولین خواننده و بخشی کرمانجی شمال خراسان می دانند که در سال ۱۳۲۵ ساز و آوازش در رادیو شنیده می شود . ساز و آوازی که این روزها در همان رسانه ای که روزی سهراب محمدی را با افتخار همراهی می کرد به سخره گرفته شده است.
عصر ایران؛ سحر طاعتی ــ سهراب محمدی آخرین بازمانده نسل بخشی های خودبند بوده است بخشی که نوازندگی ، ترانه سرایی و آهنگسازی را توامان با هم انجام می داده به همین خاطر او را خودبند نامیده اند.
جنس صدا و توانایی او در ارائه ملودیهای اصیل و آوازی شاخصه بارز سهراب محمدی بود. بیانی روایتگونه از هر نوع ترانه تاریخی و عاشقانه . روایتی خاص باساز و آوازی خاصتر که امضای او شده بود.
اولین بار نیست که به استاد سهراب محمدی آخرین بازمانده بخشی های کرمانجی توهین میشود. سالها پیش نیز از ورود او به رادیو و تلویزیون ممانعت شده آن هم فقط به خاطر اینکه خودش هم ساز می زده و هم می خوانده در حالی که آن برنامه تلویزیونی به دنبال گروه موسیقی بوده نه یک شخص شاخص و هنرمند. آنها نمی دانستند سهراب محمدی خودش نه یک گروه بلکه یک هویت و فرهنگ است و این عدم شناخت از موسیقی و فرهنگ ایرانی مسئله تکراری در رسانه ملی است.
او آخرین بازمانده بخشی های کرمانجی بود که نشان درجه یک هنری را به خاطر تبحر خوانندگی و نواختن دوتار دریافت کرده بود. او که چهره ماندگار موسیقی کشور بود و پلاک مخصوصی سردر خانه اش از سوی میراث فرهنگی نصب شده بود، میبایست ساز و آوازش الگوی جوانان امروزی میشد و چه بهتر که این الگو از سوی رسانه ای چون صدا و سیما ایجاد می شد.
نظرات