سیر وسلوک عرفانی | خطرات ورود به سیر و سلوک الی الله (قسمت 4)
مولف : استاد علی اکبر خانجانی
توضیح :
در پاسخ به این پرسش که «آیا سفر به سوی خدا ضرورت دارد؟» می‌گوییم ضرورت به اهمیت بستگی دارد و بر اساس هدف، اثر و نتیجه شکل می‌گیرد.

آیا سفر به سوی خدا واجب است؟

پاسخ: سه گونه وجوب داریم:

فقهی، اخلاقی و عقلی.
سفر به سوی خدا واجب فقهی نیست.
سفر به سوی خدا واجب اخلاقی است.
آیا هر واجب عقلی، واجب فقهی و اخلاقی هم هست؟ خیر.

آیا هر واجب فقهی و اخلاقی، واجب عقلی هم است؟ خیر.

چرا سفر به سوی خدا واجب فقهی نیست؟ زیرا شرط این سفر نوعی شعور و عشق است که روزی همگان نیست.


انواع سه‌گانۀ عبادت عبارتند از:

۱. عبادت برده‌وار کسانی‌ که از ترس دوزخ عبادت می‌کنند.
۲. عبادت سودگرانۀ کسانی ‌که به طمع بهشت عبادت می‌کنند.
۳. و عبادت احرار (آزاد گونه) در افرادی‌ که خدا را شایستۀ عبادت می‌دانند. به همین دلیل او را پرستش می‌کنند.
از دیدگاه اخلاق و عرفان سفر به سوی خدا حتماً واجب است و اصولاً تنها وظیفۀ آدمی است، پس از آن گریز و گزیری نیست.


ثمرات سلوک:

۱. انسان شدن؛
۲. از دام و تیررس شیطان رستن؛
۳. زیستن با آرامش برای رسیدن به «تفسیر صحیح هستی»؛
۴. هم‌جواری با افراد پاک و راه‌یابی به قرب الهی؛
۵. تحقق بخشیدن به هدف آفرینش؛

چرا قلب مؤمن عرش خداست؟

زیرا مؤمن با سیر و سلوک به کمال می‌رسد و هدف آفرینش را تحقق می‌بخشد.

آیا سفر به سوی خدا واجب عقلی است؟ اگر هدف آدمی رسیدن به بهشت باشد، خیر و اگر رسیدن به خدای بهشت باشد، آری.

آیا بین عقل و عشق نزاعی در بین هست؟ بزرگان عاقلِ عاشق می‌گویند خیر، نزاعی در بین نیست.