در تیزر های تبلیغاتی که ما میسازیم، هر حرکتی از بازیگر خانوم امکان گیر شورایی داره، یعنی همیشه وقتی چند بازیگر خانوم تو یه تیزر هست و تیزر شورا میره تا زمان کد کارگردان داره استرس میکشه، برای همینه که حضور زن ها در تبلیغات گاهی کمرنگ هست مخصوصا تو سناریو هایی که حالش هپی هست.
‏چرا خونه ها لوکس به نظر میرسه؟ به دو علت عمده، تعداد خونه هایی که ما اجاره میکنیم محدود هست و بعد گذشت زمان تکراری و تابلو میشه، خونه ها جای دوربین و نور اکثرا ندارن، بنابراین خونه هایی که می بینید اکثرا دکور هست و فردای روز ضبط خرابش میکنیم.
‏علت دوم: طی ۴۰ سال گذشته ما چیزی به عنوان هویت بصری تو شهر تهران نداریم، چیزی به نام خونه ی ایرانی اصلا وجود خارجی نداره یا اگه هست کمه و بابت اجاره نیست، همه ی خونه ها لنگه بلنگه و بدون رعایت اصول معماری ساخته شده، رفتن تو این خونه ها برای ضبط فقط شلختگی تصویری ایجاد میکنه.
‏بچه های چشم رنگی و بور: این مورد عمده ترین دلیلش اینه که والدین بچه های چشم رنگی و بور بیشتر بچه هاشون رو برای بازی به شرکت های تبلیغاتی معرفی میکنن، یعنی پدر مادرهای این بچه ها تصور میکنن بچه هاشون مدل تر از بقیه از آب در میان، ما موقع انتخاب بازیگر بچه ۵ به ۱ با چشم رنگی طرفیم.
‏چرا دختر بین ۶ سال تا ۲۰ سال تو تیزرها اصلا نداریم: دلیلش اینه دخترها تو تیزر فقط تا ۶ سالگی میتونن موهاشون باز باشه و اگر ۶ به بالا باشن باید لچک و روسری باشه و رفته رفته مانتوی بلند، یعنی اگر ما دختر ۱۶ ساله بیاریم و مانتو و ساق دستو این چیزا بهش بدیم در تصویر باز بیشتر میزنه!
‏من به عنوان کارگردان وقتی تو جلسه ی پیش تولید با بچه های ایده پردازی میشینم تا سناریو رو بریف شم، تقریبا عمده ی وقتمون بابت این صرف میشه که چطوری بسازیم شورا کارمون رو رد نکنه، به طور کلی این جمله ی حالا اینجاشو چه گهی بخوریم شورا بهش گیر نده تو جلسات ما زیاد استفاده میشه!