دیوار
شعر: باران شیخ الاسلامی
صداخوانی : باران شیخ الاسلامی
تنظیم: آرتا_رحیمی


ﻧﺸﺴﺘﻢ ﭘﺸﺖ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ،ﮐﻪ ﺍﺯ ﻓﮑﺮﺍﯼ ﺑﺪ ﺳﺎﺧﺘﻢ!
ﻫﻤﻮﻥ ﻓﮑﺮﺍﯼ ﺗﻠﺨﯽ ﮐﻪ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﺍﺭﻡ!
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺗﺸﻮﯾﺶ ﻭ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﯿﺰﺍﺭﯼ؛
ﻧﺸﺴﺘﻢ ﭘﺸﺖ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ، ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺣﺲ ﮐﻨﻢ ﺍﻣﻨﻪ!
ﺑﺸﻪ ﻣﺮﺯﯼ ﻣﯿﻮﻥ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺪ ﺩﯾﺪﻡ؛
ﺑﺸﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺧﻂ ﻫﺎﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﻭﺳﺨﺖِ ﺗﺮﺩﯾﺪﻡ!

ﻫَﻤَﺶ ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﻣﯿﺸﻮﺭﻡ، ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺣﺎﻝ ﺩﻝ ﺧﻮﺏ ﺷﻪ،
ﻭﻟﯽ ﺣﺎﻝ ﺧﺮﺍﺏ ﻣﻦ، ﺑﻌﯿﺪﻩ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﻪ!
ﺁﺧﻪ ﻣﯿﺴﻮﺯﻩ ﺍﯾﻦ ﻗﻠﺒﻢ ﻭﺍﺳﻪ ﺩﺳﺘﺎﯼ ﯾﮏ ﺁﺩﻡ،
ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﺵ ﭘﺮﻩ ﺍﻣﺎ، ﺣﻘﻮﻗﺶ ﺯﺧﻤﻪ ﻧﻪ ﻣﺮﻫﻢ!
ﺁﺧﻪ ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺳﻨﮕﯿﻨﻪ، ﮐﻪ ﻣﯿﺒﯿﻨﻪ ﺩﺭ ﺍﻃﺮﺍﻓﻢ،
ﭘﺮﺍﺯ ﻓﻘﺮﻩ، ﭘﺮﺍﺯ ﮐﻮﺩﮎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﻧﺠﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ!

ﭘﺮﺍﺯ ﺳﺮﻫﺎﯼ ﻣﺨﻤﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺭﻭﯼ ﺳﯿﻨﻪ!
ﭘﺮ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﯼ ﮔﻮﺩﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻭﻫﻤﯽ نمی بینه!
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺗﻦ ﻫﺎﯼ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﻭ ﭘﺮ ﺍﺯﺯﺧﻤﺎﯼ ﭼﺮﮐﯿﻨﻪ؛
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ، ﭘﺮ ﺍﺯ ﺟﺮﻣﻪ، ﭘﺮ ﺍﺯ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺩﯾﻨﻪ!
ﭘﺮ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺑﺎﺭﺣﮑﻢ ﭼﻨﺪ ﺍﻋﺪﺍﻡ،
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺗﻔﺖ ﻭ ﺗﺮﺣﯿﻢ ﺟﻮﺍﻧﻬﺎﯾﯽ ﻧﺎﮐﺎﻡ!
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﺩﻭﻟﺖ ﻫﺎ، ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﻭﻟﺖ!
ﭘﺮ ﺍﺯ ﻏﻤﻬﺎﯼ ﯾﮏ ﻣﻠﺖ! ﺳﮑﻮﺕ ﺳﺮﺩ ﯾﮏ ﻭﺣﺪﺕ!

ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺡ ﻣﻦ ﺩﺭ ﭼﻨﮓ، ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺧﺒﺎﺭﻫﺎﯼ ﺟﻨﮓ؛
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺁﺗﺶ ﺑﺲ؛ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮐﺸﺘﻪ ﻭ ﺯﺧﻤﯽ!
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﮐﻮﺩﮎ ﻣﺠﺮﻭﺡ، ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺟﺴﻢ ﺑﯽ ﺟﺎﻧﺶ!
ﺻﺪﺍﯼ ﻧﻌﺮﻩ ﻣﯽ ﭘﯿﭽﺪ، ﺻﺪﺍﯼ ﺷﯿﻮﻥ ﻭ ﻭﺣﺸﺖ!
ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻐﺰ ﻣﻦ ﮔﯿﺠﻪ، ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺁﺩﻣﻬﺎﺳﺖ؟!
ﺷﺮﻑ ﺩﺍﺭﺩ ﺁﻥ ﺟﻨﮕﻞ ﻭﺣﺸﯽ،
ﮐﻪ ﺷﯿﺮﺵ ﻣﯿﺪﺭﺩ ﺁﺩﻡ؛
ﻣﻦِ ﺁﺩﻡ ﮔﺮﯾﺰﺍﻧﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺁﺩﻣﻬﺎ؛
ﮐﺠﺎ ﻏﺎﺭﯼ ﮐﻨﻢ ﭘﯿﺪﺍ... ؟!

ﻧﺸﺴﺘﻢ ﭘﺸﺖ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻓﮑﺮﺍﯼ ﺑﺪ ﺳﺎﺧﺘﻢ
ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﺸﻪ ﺫﻫﻨﻢ، ﺁﺧﻪ ﺣﺎﻝِ ﺑﺪﯼ ﺩﺍﺭﻡ؛
ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﻣﯿﺸﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﺮﺩ؛ ﻣﯿﺸﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﮐﺮﺩ!
ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻨﻢ ﺁﺭﻩ...!
ﺑﺎﯾﺪ ﻓﮑﺮﯼ ﮐﻨﻢ ﺁﺭﻩ
ﺑﺎﯾﺪ ﺩﯾﻮﺍﺭ رﻭ ﺑﺮﺩﺍﺭﻡ
ﻣﯿﻮﻥ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺗﺎ ﺁﺩﻡ...
ﯾﻪ ﻓﻨﺠﻮﻥ ﭼﺎﯾﯽ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ...


ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پیشنهاد ما
کانال ادبی "شعرنوش" در تلگرام
https://telegram.me/shernosh