شعر کشک و آبی نوشتم :|

ای چانیول شیرازی تو صاحب هر سازی
چی میشه ترانه ی اکسوال ایرانی بسازی
آلبوم نگو سراب بگو
هم قیمت طلا بگو
اسپاتیفای یا یوتیوب
صد رحمت به صبر ایوب :\
فیلترینگ مشتی هستش
نیست کسی روی دستش
تلویزیون هیت میده شدید
دنیا مثل اینا رو ندید
سنم و کردن بهونه
سلیقمه که ناچیز میمونه :)))))
(اشاره به اینکه توی ایران به سلیقه ها احترام نمیزارن)
کنسرتای از راه دور
پشت گوشی خیره و کور
با کوکوباپ رقصیدنا
نیست دیگه مثل قدیما
کمر میخواد زانو میخواد
چشم و مچ و بازو میخواد
(اشاره به قرنطینه در خانه ماندن و کج شدن زندگی عادی و سلامتی)
هیت نمیدیم هیت میخوریم
محل بدیم هیت میخوریم
ذوق بکنیم هیت میخوریم
گریه کنیم هیت میخوریم
درد بی درمون نداری؟
یا سنتی یا بازاری
مشکلی نیس چاره کجاست؟
درون مغز هیتراست!
(اشاره به اینکه هیتر ها درد بی درمون دارن که هی هیت میدن به نظر شما مشکلشون چیه؟)
جومونگ مومونگ نیس تو کارم
امید داشتن شده کارم
آهنگ زبون نمیشناسه
پاکی ، صداقت میشناسه :)
(اشاره به اینکه آهنگایی که گوش میدم ربطی به زبونشون نداره که بفهمم چی میگن یا نفهمم ، ربط به درون آهنگ داره که خیلی فراتر از چیزیه که فکر میکنین)
بقیش رو هر وقت حوصله داشتم مینویسم "|
خب بچه ها این شعر درباره همه صدق نمیکنه چون خیلیا بخاطر چهره شون فن شدن و کاری به اهنگای گروه نداشتن خب؟ واسه همین ما باید خدا رو واسه این همه شعور که بهمون داده شکر کنیم که چهره پرست نیستیم :)