در واقع پروتکل مثل زبان است! مثلا زبان انگلیسی، عربی، فارسی و … . و سوکت یک دستگاه ارتباطی مثل تلفن است. شما با تلفن زنگ می‌زنیدبه طرف مقابل، و او گوشی را بر می‌دارد؛ حالا یک کانال ارتباطی بین شما وجود دارد؛ که می‌توانید از طریق آن، صدای همدیگر را بشنوید. اما فقط توانایی تبادل صدا کافی نیست؛ بلکه نیاز هست طرفین به زبان مشترکی صحبت کنند؛ تا حرف همدیگر را متوجه شوند. این زبان مشترک، همان پروتکل‌ها هستند.

لذا در ارتباطات شبکه، قراردادهایی استفاده می‌شود تحت عنوان Protocol و پروتکول‌های مختلفی ایجاد شده؛ اما در ارتباطات اینترنتی و شبکه‌هایی که ارتباط دو طرفه است، بیشتر از نوع TCP/IP استفاده می‌شود؛ که اساس آن، به‌صورت خیلی مختصر این‌گونه است: برای هر کامپیوتر که به شبکه (اینترنت هم یک شبکه است!) وصل شود، یک IP مخصوص به خودش را داشته و به نوعی، آدرس آن کامپیوتر محسوب می‌شود؛ که تمام خصوصیات یک آدرس را که می‌شود متصور شد داراست.

اما چرا گفتیم در شبکه‌هایی که ارتباط دو طرفه نیاز است، از TCP/IP استفاده می‌شود؟! چون انواع دیگری هم از جمله UDP وجود دارند؛ که تقریبا ارتباط یک طرفه می‌باشد؛ مثلا برای پخش برنامه‌های رادیویی.

اصلی ترین عامل در یک ارتباط شبکه‌ای، Socket می‌باشد؛ که اعمال شبکه را به‌صورت خواندن و نوشتن در یک فایل شبیه‌سازی نموده است. سوکت در اصل، مانند یک کانال ارتباطی است؛ که میان دو نقطه ایجاد شده و اطلاعات، رد و بدل می‌شود. برای داشتن یک ارتباط شبکه‌ای، باید یک سوکت ایجاد کنیم؛ که لازمه‌ی این کار این است که بدانیم به قصد برای گوش دادن می‌خواهیم ایجاد کنیم یا برای فرستادن پیام. اگر برای فرستادن پیام باشد، که واضح است نیاز به آدرس مقصد داریم . اما این کافی نیست!

برای فرستادن نامه، امروزه تنها آدرس ساختمان طرف کافی نبوده و نیاز به شماره‌ی واحد آن هم هست (این فقط یک مثال بود). در کامپیوتر هم فقط آدرس کافی نبوده و شماره‌ی واحد برنامه‌ای که گوش به زنگ می‌باشد هم نیاز است؛ که به آن Port می‌گویند. یعنی شماره پورت هم نیاز است.

در ضمن، یک چیز مهم این است که بدانید IPv4 (ورژن 4 آی‌پی)، از 4 عدد 0 تا 255 تشکیل شده و این 4 عدد، با نقطه از هم جدا می‌شوند. مثلا: 185.236.37.236 یک IP است! اما پورت اعدادی بین 1 تا (بصورت رایج) 65000 را می‌تواند شامل شود.
دانلود از وبسایت www.heilton.com