مکیدن پستانک باعث عوارضی از جمله جلوزدگی فک، تغییر حالت دندان ها و تنگی قوس فک بالا می شود که اگر این مکیدن بیشتر باشد، حالت بازشدگی در دندان های جلوی فک بالا و پایین نیز ایجاد شده و با آوردن زبان در این فضا، حالت بازشدگی افزایش می یابد (و سبب ایجاد مال اکلوژن اپن بایت یا دهان باز میشود)
در صورتی که کودک بعد از سه سالگی عادت مکیدن پستانک یا انگشت خود را را ترک کند، مشکلات ایجاد شده در فک با رشد آن ها از بین خواهد رفت، اما در صورتی که به مدت طولانی تا شش سالگی یا حتی بیشتر از این، مکیدن ادامه یابد، تاثیرات بیشتر و بدتری را در ایجاد دندان های نامرتب در سنین بالاتر بر جا می گذارد.