[بلوغ]

دیدمش؛ روی پل هوایی، کنار پارک گود شهر، بالای تردد ماشین ها، میان تمام صدا های همگیر صوتی، پُک میزد به سیگارش، کنارش نشستم، هنوز متوجه‌ام نبود، بی هوا گفتم:« راستی خیلی وقته دیگه نصیحتمون نمیکنی، یه کام بی هوا از نصیحتات بده»
نگاهم کرد، خمار سیگارش بود، پوزخند زد و گفت:«منتظر خودت بودم، یادته کنار توسکا بهت راه اول بلوغ رو گفتم؟ حالا راه دوم...»
بی هوا، وسط حرفش گفتم:«سراپا گوشم»
لبخندی زوری زد و ادامه داد:«راه دوم اینه که همچی رو ببینی، اما همه چی رو نگاه نکنی؛ همه‌ چی رو بشنوی، اما همه چی رو گوش ندی؛ با هم کس دوست باشی اما با همه کس دوستی نکنی؛ حتی قلبتو واسه همه وسط بذاری اما واسه همه ندی...»