من و تو یکی دهانیم
که با همه آوازشبه زیباتر سرودی خواناست.
من و تو یکی دیدگانیم
که دنیا را هر دَمدر منظرِ خویشتازه‌تر می‌سازد.
نفرتیاز هرآنچه بازِمان دارداز هرآنچه محصورِمان کند
از هرآنچه واداردِمان
که به دنبال بنگریم، ــدستیکه خطی گستاخ به باطل می‌کشد.
من و تو یکی شوریم
از هر شعله‌یی برتر،
که هیچگاه شکست را بر ما چیرگی نیست
چرا که از عشق
رویینه‌تنیم.
و پرستویی که در سرْپناهِ ما آشیان کرده است
با آمدشدنی شتابناک
خانه را از خدایی گم‌شده
لبریز می‌کند