فضای سایبر عبارت است از شبکه های وابسته به یکدیگر از زیرساخت‌های فناوری اطلاعات، شبکه های ارتباطی، سامانه های رایانه ای، کنترل کننده های صنایع حیاتی، محیط مجازی اطلاعات و اثر متقابل بین این محیط و انسان به منظور تولید، پردازش، ذخیره سازی، مبادله، بازیابی و بهره برداری از اطلاعات. این فضا ممکن است در ارتباط مستقیم و مداوم با سامانه‌های فناوری اطلاعات و شبکه های ارتباطی اعم از شبکه اینترنت باشد و یا تنها قابلیت اتصال به محیط پیرامونی در آن تعبیه شده باشد. فضای سایبر، فضای نامحدودی است که مرز جغرافیایی خاصی برای آن در نظر گرفته نشده و میلیاردها کاربر در سراسر جهان در این فضا با هم ارتباط برقرار کرده و خدمات مورد نیاز خود را دریافت می‌کنند زیرساخت ها و سامانه های حیاتی و حساس کشورها بخشی از فضای سایبر را تشکیل می دهد و یا از طریق این فضا کنترل، مدیریت و بهره برداری می شوند. بروز خسارات ناشی از جنگ سایبری در این حوزه ها بسیار زیاد خواهد بود. هنگامی که امنیت یک کشور به خطر می‌افتد با مفاهیم دفاع و جنگ رو به رو می شویم. پدافند سایبری نیز در این فضا این گونه تعریف شده است: بهره گیری از کلیه امکانات کشور به منظور ایجاد بازدارندگی، پیشگیری، تشخیص به موقع، مقابله موثر و بازدارنده با هرگونه تهاجم به سرمایه های ملی سایبری. از مهمترین کارکردهای اصلی پدافند سایبری به این موارد می‌توان اشاره کرد: کاهش آسیب پذیری و ایمن سازی زیرساخت های سایبری، افزایش پایداری و تولید قدرت در حوزه سایبری، گسترش تولید داخلی و بومی سازی سامانه های مبتنی بر حوزه سایبر و تسهیل مدیریت بحران در زیرساخت های سایبری کشور.