آن چیزی که دنیا را آزار می دهد، موضوع آب شیرین است و آب شیرین به هر حال برای هر کشوری به عنوان یک کالای اقتصادی، استراتژیک و در این اواخر به عنوان یک کالای مطلق امنیتی تبدیل شده و به هیچ وجهی نمی شود از آن عبور کرد.
با وضعیتی که از کمیت آب شرب در سراسر جهان به ویژه در ایران گزارش می شود، به نظر می‌رسد بالاترین تهدید در حال حاضر عدم رعایت مصرف صحیح آب است.
شهروندان محترم این را باید بدانند که ما در کشوری هستیم که خشک و نیمه خشک تلقی می شود. یک لایه بسیار نازکی از سواحل دریای خزر ما، میزان بارندگی اش از نورم جهانی بالاتر است ولی پراکندگی باران در سطح کشور چون نامتعادل است، اکثر مناطق کشور ما به ویژه استان تهران به دلیل رشد جمعیت ناموزون با مشکل کم آبی مواجه هست. متاسفانه چون قیمت آب، قیمت عادلانه ای نیست از نظر ما مسئولین، متاسفانه این موضوع باعث شده که در مصرف آب صرفه جویی و فرهنگ درست مصرف کردن آنطور که باید و شاید جا نیفتاده. از دید ما بالاترین تهدید برای ما مصرف نامتعادل و نامتعارف آب نسبت به استانداردهای جهانی است.
آمار و ارقام نشان میدهد، سرانه مصرف آب ما بسیار بیشتر از میزان مصرف صحیح است و این امر عمدتاً ناشی از عادت های ما در مصرف آب شرب است. همچنین بخش اعظمی از آب شرب در بخش کشاورزی مصرف میشود که استفاده از الگوهای غلط کشت موجب ضایع شدن آب در حجم های بسیار بالا را فراهم می سازد. اصلاح سیستم های آبیاری و انتخاب درست محصولات کشاورزی برای مناطق کم آب می تواند تاثیر بسزایی در کاهش مصرف داشته باشد.
با توجه به اینکه بالاترین مصرف آب شرب کشور در حوزه کشاورزی است و متاسفانه راندمان آن پایین است. به نظرمی رسد اگر ما بتوانیم در بحث مصرف آب کشاورزی برنامه ریزی ها و سرمایه گذاری های مناسبی را داشته باشیم که بتواند از تکنولوژی روز دنیا در امر کشاورزی استفاده کنند که با کمترین میزان آب بیشترین برداشت را از زمین ها داشته باشند، این می تواند راهگشای مناسبی باشد.
عادت های غلطی در مصرف آب داریم چه مصرف آب برای شرب و نظافت باشد و چه مصرف برای کشاورزی و صنعت اگر قبول کنیم که ایراد داریم به فکر اصلاح این عادت می‌افتیم و اصلاح این عادت یعنی رفتار پدافندی...