در اوایل قرن بیستم، یه دانشمند آلمانی به اسم آلفرد وِگنر متوجه شد که سواحل شرقی آمریکای جنوبی و سواحل غربی آفریقا انگار مثل دو تکه پازل به هم میخورن. بعد دید که ماداگاسکار هم به کنارهیِ آفریقا میچسبه و حتی بخشهایی از هند هم انگار جای خودشون رو دارن. با این که کلی از طرف همکاراش مورد انتقاد قرار گرفت، وگنر کتاب "خاستگاه قارهها و اقیانوسها " رو در سال ۱۹۱۵ منتشر کرد و مفهوم چیزی به اسم "اورکانتیننت " رو معرفی کرد، که توی آلمانی به معنی اَبَرقارهست. البته توی ویرایش سال ۱۹۲۰ کتابش، یه بار از کلمه "پانگهآی دوره کربونیفر " برای اشاره به این زمینِ واحد استفاده کرد و این کلمه از اون زمان به بعد رایج شد. کلمه "پانگهآ " از زبان یونانی گرفته شده که "pan" به معنی "همه" و "Gaia" به معنی "زمین" هست. و البته بعد از لاتینی شدن این دو کلمه به پانگهآ امروزی تبدیل شد.