آرام‌آرام تنهایی اسم می‌شود؛
اسم زمان می‌شود
اسم مکان می‌شود
اسم روزگار در بند می‌شود
اسم خیابان می‌شود
اسم زمستان می‌شود
همه‌ی ما؛
اندک‌اندک
تنها می‌شویم...
آری رفتن حق آدم هاست درست!...
زیرا گاهی نه آشنا درد را میفهمد
نه حتی صمیمیترین دوست
گاهی باید تنهایی ، درد را فهمید
تنهایی ، خلوت کرد
تنهایی ، آرام شد
و تنها خدا میداند
چه میگذرد در دلت . . .«
اما در این روزگار پر از سختی کمی هوای دل یکدیگر را داشته باشیم حتی از راه دور...