امام صادق (ع) به نقل از امام باقر (ع) فرمودند: اگر بگویم اسم اکبر(اسم اعظم) در این دعاست درست است و اگر مردم بدانند چه اجابتی در آن نهفته است سراسیمه به تعلیم آن روی می آورند. من این دعا را بر حاجاتم مقدم می کنم و دعایم به اجابت می رسد. این همان دعای مباهله است که (پس از دستور مباهله) در آیه شریفه) فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ (جبرئیل بر پیامبر(ص) نازل شد و ایشان را از این دعا آگاه ساخت. به ایشان فرمود تو و جانشینت امام علی( ع)و دو نوه ات و دخترت بیرون روید و با این دعا با آن گروه مباهله کنید. امام صادق(ع) می فرمایند:گنج های دانشی که نزد خداوند است بهتر و باقی تر(از هر چیز) است، پس با این دعا از خداوند طلب شفاعت کنید و از کسانی که اهلیتش را ندارند _همچون سفیهان و منافقان_ کتمان نمایید.