گاهی شرایط ایجاب می‌کند که به‌طور رسمی و بر اساس استانداردهای معیار، از سطح مهارت زبانی خود آگاه شویم و بدانیم که تا چه حد به یک زبان تسلط داریم. ممکن است یکی از شروط دانشگاه‌ها برای پذیرش دانشجو این باشد که سطح زبانی دانشجو فرضا B2 باشد یا شرکتی در معیارهای استخدامش ذکر کرده باشد که داوطلب باید حداقل در سطح زبانی B1 قرار داشته باشد. حال اگر این دانشجو یا داوطلب نداند که مهارت زبانی‌اش در چه سطحی قرار دارد، نمی‌تواند با اطمینان کامل برای دانشگاه یا سازمان هدف تقاضای پذیرش یا استخدام بفرستد؛ زیرا اگر ناآگاهانه یک سطح را انتخاب کند، بعدا ممکن است به خاطر انتخاب اشتباه تبعاتی داشته باشد. به همین علت، ضروری است که فرد بتواند تشخیص دهد که مهارت زبانی‌اش در چه مرحله‌ای است تا در دنیای آکادمیک یا کسب‌وکار دچار مشکل نشود.
در این درس چه چیزی یاد می‌گیریم؟
در این آموزش، ابتدا به تعریف معیار CEFR می‌پردازیم. سپس، هر یک از سطوح شش‌گانه این معیار را توصیف خواهیم کرد و با ذکر مثال مشخص می‌کنیم که فرد باید از چه حداقل‌هایی برخورد باشد تا در یک سطح خاص قرار گیرد و در نهایت، منابع و کتاب‌های متناسب با هر سطح را معرفی خواهیم کرد.
برای آموزش زبان انگلیسی حرفه ای بیاید به سایت فوناتیم:
https://fonateam.com/english-online-courses/