یک سال گذشت…
یک سال از روزی که من پس از سختی‌های فراوان بلاخره تونستم تو نماشا ثبت‌نام کنم گذشت
یک سال گذشت و من هنوز بر آن عهد که بستم هستم (فنِ پانته‌آ بودن)
یک سال گذشت، ولی من نگذشتم؛
از مهربانی هامون، دوستی‌هامون و مهم‌تر از همه میکسای قشنگ‌مون؛
اول قصدم برای ورود به نماشا فقط کامنت گذاشتن و لایک کردنِ میکسای قشنگ شما بود، ولی کم‌کم دلم خواست منم میکس بسازم، ساختم… ولی نه در حد و اندازه‌ی بچه‌های خفنِ این‌جا که ماشاالله هر کدوم از یکی دیگه بهترن
یک سال گذشت ولی من هنوز نتونستم به غیر از دو سه نفر از این‌جا با کسی دوست بشم
یکی‌ش مهسایِ عزیزمه، که کلی دوسش دارم و همیشه لایک و کامنتاش و بودنش باعث دلگرمیم بوده و هست
https://www.namasha.com/mahsa.mix
و منی که همیشه تو میکس درست کردن تنبلم و ببخشید اگه نتونستم از سلول‌های یومی میکس بسازم و خوش‌حالت کنم که ان‌شاءالله در آینده بتونم
سریالِ زیبایی که به پیشنهادِ تو دیدم و ممنونم از پیشنهادت))
یک سال گذشت و من هنوز همونم
همونی که بودم، همونی که میکس می‌سازه به عشق اینکه پانته‌آ ببینه؛ ولی نمی‌بینه، همونی که پنج‌ساله آرزوشه پانته‌آ رو ببینه، همونی که همش استرسِ اینو داره وقتی پانته‌آ رو دید بهش چی باید بگه؟!
بگه من پنج‌ساله همه‌زندگیم شده تو… بگه پنج‌ساله فقط آرزوشه برای یه بارم که شده لبخندتو از نزدیک ببینه؟ بگه پنج ساله کسی باورش نداره و درکش نمی‌کنه که چرا عشق به یه آدمی می‌ده که حتی از وجودش باخبر نیست؟! بگه سهمِ‌من از پنج‌سال فن بودن و عاشق بودن فقط حسرت بوده، حسرتِ شنیدنِ حتی صداش
بگذریم……
درد و دل زیاده ولی کو کسی که گوش بده؛
چه پستِ عجیبی شد!
یه میکس شاد با یه کپشن غمگین!))
امیدوارم سال بعد این‌موقع این‌جور نباشه و اون اتقاقی که منتظرشم بیوفته...
لطفاً با کامنتها و لایکهای قشنگتون منو حمایت کنید