یان وندراک، همسر مریم میرزاخانی، در رابطه با تسلیم بودن وی به سرنوشت و نداشتن شکایت در رابطه با اتفاقاتی که برایش رخ داده، صحبت کرد و گفت: زمانی که مشخص شد پیشرفت سرطان در بدن مریم به قدری زیاد شده که تقریباً امیدی وجود ندارد، با هم صحبت کردیم و معتقد بود که به هر حال زندگی عادلانه نیست، همانطور که زمانی که در یک خانواده خوب و با بهره هوشی بالا و افراد خیلی خوب در کنار خودم به این دنیا آمدم، عادلانه نبود. من شکایت و گلهای از این بابت ندارم، چون بسیاری از افراد در دنیا این داراییها را ندارند
او هیچگاه در رابطه با هیچ چیزی گِله و شکایت نکرد و به من میگفت : نیازی نیست برای من دست به دعا شوی، چون مشکلات خیلی بزرگتری در جهان وجود دارد. او دوست نداشت به او به عنوان یک قربانی نگاه شود
مریم اخلاق خاصی داشت و به بسیاری از چیزهایی که دیگران به آنها علاقهمند هستند، بیتفاوت بود. او زمان زیادی برای میهمانی و جشن نداشت و دقیقاً میدانست که چه کاری میخواهد انجام دهد و برای آن یک نقشه کامل و دقیق داشت و هیچ اهمیتی نمیداد که دیگران چه چیزی دربارهاش میگویند، او ذهنی بسیار قدرتمند داشت
یان وندراک افزود: زندگی ما در ریاضیات خلاصه نمیشد. مریم علاقه زیادی به ورزش شنا داشت و در این رشته متبحر بود و به گوش دادن به رادیو و مطالعه زندگینامه افراد نیز علاقه داشت. وی معتقد بود فرد خوشاقبالی است، اما به نظر من اینطور نبود.