دکتر شریعتی در تدوین و تبیین بسیاری از مواضع اصولی دین و اسلام و تشیع در قلمرو منطق دارای بدعت هائی خاص است و گاه چنان مرز حق و باطل را روشن کرده که تا قبل او هرگز اینگونه بدیهی نشده بود از جمله این مرزبندیهای بین حق و باطل اینست که امروزه آدمی یا حسینی است یا زینبی. و در غیر این دو حالت بدون شک یزیدی است .
این بدان معناست که آدمی مخصوصاً یک مسلمان یا باید در قلمرو امامت باشد و مردم را به نور هدایت آشنا کند و مرز حق و باطل در هر امری را آشکار سازد و در صورت طلب مردم برای احیای حقشان آنان را یاری دهد و یا باید حامی امامت باشد و به او در جهت دینش یاری دهد و حقانیت امر او را اشاعه دهد در غیر این دو حالت بدون شک یزیدی است یعنی اهل طاغوت و ستم و فساد است و در سیطره استکبار زندگی میکند و با امام در جنگ می باشد و زینبیان زمانه را به بند میکشد و در تحقیر و تهمت به آنان قرار دارد تا حسین (ع) را معرفی نکنند.
در واقع در فرهنگ شیعه جمال امر به معروف همان امام زمانه است که زینبیان مردمان را امر به اطاعت از امام می کنند و نهی از اطاعت از غیر او زیرا امام به مثابه قرآن ناطق و زنده میباشد. امام جمالِ « معروف» است و طاغوت هم جمال « منکر» است و زینبیان سپاه این امر و نهی .
منبع : کتاب دائرةالمعارف عرفانی جلد دوم ص 1،92استاد علی اکبر خانجانی
لینک دانلود مستقیم کلیه کتابهای این مولف:
https://up.20script.ir/do.php?filename=c861-ketab1401.rar