من بی مِی ناب زیستن نتوانم / بی باده کشید بار تن نتوانم / من بنده آن دَمم که ساقی گوید / یک جام دگر بگیر و من نتوانم >>>
مِی نوش که عمر جاودانی این است / خود حاصلت از دور جوانی این است / هنگام گلاب است و یاران سرمست / خوش باش دمی که زندگانی این است