حکمت 151 : هر کس را پایانى است، تلخ یا شیرین.
حکمت 152 : آنچه روى مى آورد، باز مى گردد، و چیزى که باز گردد گویى هرگز نبوده است.
حکمت 153 : انسان شکیبا، پیروزى را از دست نمى دهد، هر چند زمان آن طولانى شود.
حکمت 154 : آن کس که از کار مردمى خشنود باشد، چونان کسى است که همراه آنان بوده و هر کس که به باطلى روى آورد، دو گناه بر عهده او باشد، گناه کردار باطل، و گناه خشنودى به کار باطل.
حکمت 155 : عهد و پیمان ها را پاس دارید به خصوص با وفاداران.
https://www.namasha.com/v/OiPhB3nu