شبتون بی گریه عشقا
دلسوخته تــــــر از همه سوختگـــــــانم
از جمع پراکنــــــده رنــــــدان جهانـــــم
در صحنه بازیگــــری کهنه دنـــــــــــــیا
عشق است قمـــار منو ، بازیگــــر آنــم
عمریـــست که میبازم و یک برد نـــدارم
اما چـــه کنم؟ عاشق این کهنه قمـــارم
من در به در عشقمو رســـوای جهانـــم
چون سایه به دنبال سر عشـــق روانــم