این، نامه ی دست نویسیه که جو هیون جه عزیز توی فن میتینگِ 14 روز پیشِ ژاپن برای طرفدارش خوند. متن این نامه رو چند روز بعد از فن میتینگ یه فن پیج تایلندی منتشر کرده بود. اما گویا تازه دیروز توی فن سایت رسمی ژاپن اصل نامه به همراه ترجمه ژاپنیش قرار گرفته بود و سایتهای خبری زیادی بهش اشاره کردن (عکس سوم) که همه پیج های ژاپنی دوباره یادِ روز فن میتینگ افتاده بودن و با جملاتی مثل " من الان دوباره دارم اشک میریزم درست مثل همون موقع که تو این نامه رو تو فن میتینگ میخوندی." و یا اینکه " کاش دوباره به روزِ فن میتینگ برگردیم تا من بیشتر و بیشتر تشویقت کنم." ازش یاد میکردن.
بخش عمده ای از شرایطی که هیون جه اینجا ازش صحبت کرده مربوط به وقایعی هست که قبلا تو این آدرس درباره اش توضیح دادم:
http://www.namasha.com/v/mJ91bJqZ
یه بخشش هم برمیگرده به نگرانی هایی که همه سلبریتی های کره ای از سربازی و بعدش دارن که با توجه به فضای رقابتی و بسیار بی رحم صنعت سرگرمی کره، بعد از دو سالِ سربازی میتونن به جایگاه سابق شون برگردن یا نه.
"به طرفدارهای عزیزم:
الان که دارم این نامه رو میخونم فن میتینگ رو به اتمامه. حدودا ده سال از زمانی که اولین فن میتینگم رو در ژاپن برگزار کردم میگذره. در طول این سالها همیشه عده ای از طرفدارانِ قدیمی به دیدار من میومدن و عده ای هم طرفدارانی که برای اولین بار میومدن. به همین خاطر من نگران و کنجکاو بودم که این فن میتینگ چطور برگزار خواهد شد. برای همه اوقات خوبی که در طول فن میتینگ با طرفدارانم داشتم دلتنگ بودم. با فکر کردن به گذشته میبینم من واقعا شخص خوش اقبالی بودم که اینهمه آرزوهای خوب و اینهمه عشق از طرفدارانم دریافت کردم. همه اون عشق و اینکه شما تا چه حد منو تشویق کردید رو حس میکنم. این احساسیه که نمیتونم در قالب کلمات توصیفش کنم.
بعد از مرخص شدن از سربازی، اوقات دشواری برای من بود. احساس تنهایی و فشار و سختی بعنوان یه بازیگر. به همین خاطر من برای ملاقات دوباره با طرفدارانم مردد بودم چرا که نگران این بودم که میتونم کارهای بهتری انجام بدم یا نه. الان احساس گناه میکنم و میخوام از شما عذرخواهی کنم که وقتی به دیدار شما اومدم تو بهترین حالتِ ممکن، نبودم. اگرچه در طول اون اوقات سخت، من همچنان خانواده ام و سگم رو داشتم که بودن باهاشون آرومم کنه و بهم نیرو بده.
...ادامه در قسمت نظرات...