آقای داستایوفسکی

یه جایی نوشته که:

"ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺍﺷﺘﯿﺎﻕ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎ ﺭﻫﺎ ﮐﻨﺪ ﻭ برود!
برود به جایی دور ، ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﺑﻬﺘﺮ ، ﺟﺎﯾﯽ ﺩﻭﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ، ﺑﯽﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ..."
و چقدر شرح حال ماست.