چند دقیقه قبل این صحنه عالی و انسانی رو دیدم .جوان فرانسوی که از غم شکست تیم فوتبالش به پرتغال در فینال جام ملتهای اروپا داره توی استادیوم گریه می کنه و کودکی پرتغالی کنارش می ره و دستش رو می گیره و اون رو دلداری میده و هم رو بغل می کنن.
این قدر این صحنه عالی و انسانی و احساس برانگیز بود که بی اختیار بغض کردم و اشکم دراومد .
ای کاش ... ای کاش ... ای کاش همه ماها مثل اون کودک پرتغالی جوونمرد و انسان و مهربون بودیم ... ای کاش