گل غصه

بسمه العزیز
گل غصه
در شرح بی وفایی

اینک یخ وجود تو در دل جوانه کرد
سرمای روح تو به وجود آشیانه کرد

تیر نگاه من که به سویت روانه بود
با سردی نگاه تو سویم کمانه کرد

داد و وداد لقلقه و لفظ بود و بس
بر آن که عشق را به تکلف بهانه کرد

شد رهرو خزان و زمستان دل نزار
آن دل که جور تو به فغانش روانه کرد

شادی برفت و گم شد و جان غمین من
در اوج قله غم تو آشیانه کرد

در خاطرم ز غم گل غصه شکوفه کرد
زین داغ سرد حسرت و اشکم زبانه کرد

سوزی است در وجود که بی عشق مانده است
این سوز بی تو در دل بی تاب خانه کرد

مهدی بخوان تو آیه تعویذ بر کسی
کاو رسم عشق را زبون زمانه کرد

مهدی رستگاری
بیست و هشتم اردیبهشت سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
هجدهم مه سال 2021 میلادی

http://www.shereiran.ir/site/page/56?userid=514&poetryid=16555

https://t.me/times_mrastegary