شیوع ویروس کرونا یا کوبید ۱۹ در تمام کشورهای جهان در سال ۲۰۲۰، یک رخداد زیستی که فرضیه های مختلفی درباره انتشار طبیعی، تصادفی و یا تعمدی آن مطرح شده است. فارغ از صحیح بودن هر کدام از این فرضیه ها، انتشار کرونا یک آزمون و رزمایش جهانی بود که اکثر دولت ها در برابر آن غافلگیری و عدم موفقیت نسبی روبرو شدند و تا قبل از این اتفاق برای کمتر کسی باورپذیر بود که امکان یک همه گیری گسترده و یا تهاجم زیستی در سطح جهانی وجود داشته باشد. وقتی در آزمایشگاه های تخصصی ژنتیک روی ژن های یک موجود زنده به عنوان عامل زیستی تغییراتی ایجاد می کنند، به طوری که قابلیت‌های آن عامل زیستی به نفع اهداف تعیین شده مسلح شود، به این محصول دستکاری شده، سلاح زیستی گفته می شود و وقتی از این تسلیحات زیستی به صورت آشکار یا پنهان علیه منابع انسانی و یا زیرساخت های اقتصادی یک کشور استفاده شود، جنگ زیستی اتفاق می افتد. ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها، پریون ها و سموم از عوامل این جنگ بیولوژیک محسوب می شوتد. حوادث، تهدیدات و جنگهای زیستی می توانند در این شش حوزه اتفاق بیفتد: انسان، دام، نباتات، محیط زیست، آب، غذا و دارو. راه مقابله با انواع تهدیدات زیستی در ایران هم مانند جاهای دیگر دنیا مشخص شده است.
پدافند زیستی به مجموعه اقداماتی گفته می شود که ضلع یک چرخه برنامه ریزی شده برای مقابله با تهدیدات زیستی به کار برده می شود تا به طبع آن حفاظت از سرمایه های ملی و کاهش آثار و عواقب ناشی از تهدید زیستی رقم بخورد. قرارگاه پدافند زیستی کشور برای آمادگی هر چه بیشتر سالانه چندین رزمایش میدانی با سناریوهای تهدیدات جدید را برگزار می کند. به عنوان مثال در بهمن ماه سال ۹۶ یعنی دو سال قبل از شیوع ویروس کرونا دقیقا سناریوی ورود ویروس و شیوع یک بیماری همه گیر تنفسی در فرودگاه امام خمینی رحمة الله علیه به رزمایش گذاشته شد.
قرارگاه پدافند زیستی کشور تلاش دارد از طریق رصد تهدیدات، هشداردهی به موقع، ایجاد باور و آمادگی در دستگاهها، ارتقاء تاب آوری و آمادگی ها، بهبود ضعف ها و کاستی ها و تقویت زیرساخت های کمک دهنده به پدافند زیستی، کشور عزیزمان را در برابر هر نوع تهدید زیستی آماده، مقاوم و مصون می کند...