حکمت 214 : کسى که درخت شخصیّت او نرم و بى عیب باشد، شاخ و برگش فراوان است.
حکمت 215 : اختلاف نابود کننده اندیشه است.
حکمت 216 : کسى که به نوایى رسید تجاوزکار شد.
حکمت 217 : در دگرگونى روزگار، گوهر شخصیّت مردان شناخته مى شود.
حکمت 218 : حسادت بر دوست، از آفات دوستى است.
حکمت 219 : قربانگاه اندیشه ها، زیر برق آرزوهاست.
حکمت 220 : داورى با گمان بر افراد مورد اطمینان، دور از عدالت است.
https://www.namasha.com/v/3m9FqhRk
https://www.namasha.com/v/cqPdSgyZ