فرانک آرتا: مهدی نصیری کار روزنامهنگاری را تقریبا از اوایل دهه 60 خورشیدی آغاز کرد. او که طلبه مقیم قم بود، به تهران آمد تا در یکی از مهمترین روزنامههای سیاسی ایران در جایگاه سردبیر، دیدگاههای انقلاب اسلامی را از منظر خود تبیین کند. مواضع او اغلب در روزنامه کیهان که آن زمان عصرها منتشر میشد و بعد هم در دهه 70 در نشریه صبح، با رویکردی مطرح میشد که اغلب تکنوکراتها، نویسندگان و روشنفکران را برنمیتافت و همواره با نگرش آنها زاویه داشت. هرچند او در این گفتوگو به تشریح دقیق دیدگاه خود پرداخت و دلایل آن را برشمرد؛ ولی بهمرور در طی این سالها تغییر موضع داده است؛ به طوری که به نظر میرسد امروز در مقابل اندیشههای گذشته خود قرار گرفته است. مجموع عملکرد و نگرش او باعث شد سراغ او برویم تا در یک گفتوگو با او بیشتر آشنا شویم. هرچند «شخص» و «شخصیت» افراد از یکدیگر جدا نیستند؛ با این حال اغلب اوقات به نظر میرسد که جدا از خصوصیات فردی، نحوه تربیت خانوادگی، وراثت و... انسان محصول شرایط بیرونی هم هست. به هر حال گفتوگو با مهدی نصیری جذابیتهایی هم دارد که خواندن این گفتوگو را خالی از لطف نمیکند.
ما را در فضای مجازی دنبال کنید
telegram :https://t.me/SharghDaily
twitter: https://twitter.com/sharghdaily
Instagram: https://www.instagram.com/sharghdaily1/
clubhouse:https://www.clubhouse.com/club/%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%B4%D8%B1%D9%82