سرزمین کربلا در کرانه غربی رود فرات و در کناره ی دشت، در وسط منطقه رسوبی معروف به سرزمین سواد واقع است. در شمال غربی این سرزمین شهر انبار، در شرق آن شهر باستانی بابل، در غرب آن صحرای غربی و در جنوب غربی آن شهر حیره، پایتخت منذریها قرار دارد. کربلا در مرزهای صحرا واقع است و بدوی های حجاز و شام برای تامین آذوقه به آنجا روی می‌آورند و تا گذشته‌ای نه چندان دور وضع بر همین منوال بوده است.
در طول تاریخ بر این سرزمین نام‌هایی اطلاق گردیده است. برخی از این اسامی نام روستاهای مجاور کربلاست که بر این سرزمین نیز اطلاق شده است و برخی دیگر بر اثر گذشت زمان بر کربلا اطلاق شده است که "عموراء" از جمله آنان است.
نینوی، (در منطقه کوفه، ناحیه‌ای است که به آن نینوا گفته می‌شود؛ کربلا نیز، جزئی از این ناحیه است.) [۹][۱۰] غاضریه، ماریه، عموراء، نواویس، (نواویس جمع کلمه ناووس است. ناووس به گورستان مسیحیان گفته می‌شده است. پیش از فتوحات اسلامی، در زمین‌های حدود حرم امام حسین علیه‌السّلام ، نزدیک نینوا، گورستانی ویژه مسیحیان به همین نام وجود داشته است.) ارض بابل، مشهد الحسین علیه‌السّلام و کربلاء از جمله نام‌هایی بوده که به این سرزمین اطلاق شده است. اما اسم "کربلاء" به تدریج و به مرور زمان از لحاظ شیوع و انتشار میان مردم و در تاریخ بر سایر اسامی غلبه یافته و امروزه تنها وارث و باقیمانده نام‌های دیگر این سرزمین محسوب می‌شود به قسمی که فعلا این ناحیه، فقط به اسم کربلا شناخته می‌شود.