ولی آدم‌های صبور هیچوقت هیچ چیزی رو فراموش نمی‌کنن!
زخمارو می‌شمارن،حرفارو مرور می‌کنن و همچنان لبخند می‌زنن :)
یه روز که صبوری دیگه جواب نداد، با همون لبخند تو یه چشم بهم زدن برای همیشه فراموشت می‌کنن. انگار که هیچوقت تو زندگیشون نبودی
آدم‌های صبور تا یه جایی میگن فدای سرت:)