درمان اوردنچر و ایمپلنت
درمان‌های اوردنچر و ایمپلنت هر دو برای بازسازی دندان‌های از دست رفته و بهبود عملکرد دهان و زیبایی لبخند استفاده می‌شوند. در ادامه به توضیح هر یک از این درمان‌ها و مقایسه آنها پرداخته‌ایم.
ایمپلنت دندان
ایمپلنت دندان یک روش دائمی برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته است. ایمپلنت‌ها از پیچ‌های فلزی (معمولاً تیتانیوم) تشکیل شده‌اند که به عنوان ریشه دندان مصنوعی در استخوان فک قرار می‌گیرند.
مراحل انجام ایمپلنت دندان
مشاوره و ارزیابی: بررسی وضعیت دهان و فک با استفاده از رادیوگرافی و اسکن‌های سه‌بعدی.
برنامه‌ریزی درمان براساس تعداد و موقعیت دندان‌های از دست رفته.
جراحی قرار دادن ایمپلنت: قرار دادن پیچ‌های ایمپلنت در استخوان فک.
نیاز به دوره التیام (چند ماه) برای ادغام استخوان با ایمپلنت (اُستئواینتگریشن).
نصب اباتمنت و تاج دندان: پس از ادغام استخوان، قطعه‌ای به نام اباتمنت روی ایمپلنت قرار می‌گیرد. سپس تاج دندان مصنوعی روی اباتمنت نصب می‌شود.
مزایای ایمپلنت دندان
دوام و ماندگاری بالا. حفظ استخوان فک .ظاهر طبیعی
اوردنچر
اوردنچر نوعی پروتز دندانی است که بر روی ایمپلنت‌ها یا دندان‌های باقی‌مانده نصب می‌شود و به راحتی قابل جابه‌جایی است. این روش معمولاً برای بیمارانی که تمامی یا بیشتر دندان‌های خود را از دست داده‌اند، استفاده می‌شود.
انواع اوردنچر
اوردنچر بر پایه ایمپلنت
اوردنچر بر پایه دندان
مزایای اوردنچر
ثبات بیشتر نسبت به دندان مصنوعی سنتی: اوردنچر به دلیل اتصال به ایمپلنت یا دندان، پایداری بیشتری دارد.
قابل جابه‌جایی و تمیز کردن آسان: بیمار می‌تواند اوردنچر را برای تمیز کردن بردارد و دوباره به راحتی نصب کند.
حفظ ساختار استخوان فک: اوردنچر بر پایه ایمپلنت به جلوگیری از تحلیل استخوان فک کمک می‌کند.
نتیجه‌گیری
هر دو روش ایمپلنت دندان و اوردنچر دارای مزایا و معایب خاص خود هستند. انتخاب بهترین روش برای هر بیمار بستگی به شرایط خاص او، نیازها و ترجیحات شخصی دارد. مشاوره با دندانپزشک و بررسی دقیق وضعیت دهان و دندان می‌تواند به تصمیم‌گیری صحیح کمک کند.